Kot norweski należy do ras naturalnych, i powstał w chłodnym klimacie Skandynawii. Jego standard został ustalony i uznany przez FIFE w 1976r. 
Koty norweskie są bardzo inteligentne, bardzo przywiązują się do właściciela.
Są ciekawskie ale ostrożne wobec obcych. Nie lubią być zmuszane do czegokolwiek. Lubią zabawy i pieszczoty. Bardzo zwinne, lubią się wspinać i polować.
W domu należy zapewnić im możliwość wejścia wyżej - dlatego mile widziane
są wysokie "drapaki", które od razu stają ich ulubionym miejscem zabaw
i odpoczynku. Dosyć gadatliwe - ich głos bardziej przypomina świergot i miłe dla ucha pomrukiwania niż zwyczajne miauczenie.

         Kot norweski jest kotem dużym, dobrze zbudowanym o mocnym kośćcu.
Jest zwinny i muskularny. Ma długie nogi, tylne dłuższe od przednich. Zaliczany
do kotów półdługowłosych. Jego ozdobą jest wspaniałe futro; długi niezwykle puszysty ogon, portki i kryza na szyi. Futro dwuwarstwowe, puszysty podszerstek pokrywają błyszczące, szorstkie włosy okrywowe. Głowa w kształcie trójkąta równobocznego, z długim prostym profilem. Broda mocna. Uszy duże, otwarte, ich zewnętrzne krawędzie tworzą przedłużenie linii głowy. Uszy owłosione wewnątrz, mile widziane pędzelki na końcach. Oczy migdałowe, lekko skośne. Ogon, bardzo puszysty, długi, sięgający przynajmniej do łopatek.